Encontro dos clubs de lectura

Despois de varios cambios de data por mor do tempo, por fin chegou o día de pasar unhas horas con outros clubs de lectura. 

Coordinámonos co IES Milladoiro, de Ames (A Coruña), centro co que tamén compartimos lecturas: "Caleidoscopio" de Carmen Quinteiro e "Noite de voraces sombras" de Agustín Fernández Paz.  E precisamente, a partir da obra de Fernández Paz, visitamos a "Illa do Pensamento", a Illa de San Simón.


Comezamos o día coñecéndonos e rompendo o xeo para posteriormente, subirnos ao barco que nos levou a dar unha volta pola enseada de San Simón. Eramos, en total, catro clubs: dous do IES de Poio e dous do IES Milladoiro.


Viaxe en barco pola Ensenada de San Simón

Ao chegar á Illa, dividímonos en grupos de idade para facer a visita literaria. 

Grupos de 3º de ESO do IES de Poio e o IES Milladoiro
co noso guía, Valentín.

Grupos de 4º de ESO e Bacharelato do IES de Poio e o IES Milladoiro


Puidemos ver o escenario de "Noite de voraces sombras", pero tamén coñecer outros aspectos da súa historia como lazareto, cárcere durante a Guerra Civil, campamento das JONS... e sobre todo, da literatura relacionada coa illa:

Escultura dos trobadores na entrada da Illa

 Aquí tedes ao alumnado do IES de Poio participante na saída, que quedou encantado coa explicación dos guías e coa visita en xeral:


A mágoa é que, como sempre, as actividades máis interesantes quédansenos cortas de tempo. Haberá que voltar en próximos anos!!!


Aquí tedes o texto poético de Enzo Ramírez, de 2º de Bacharelato, escrito á volta da illa e de escoitar as historias que nela ocorreron (non pasa desapercibida a influencia de "Insomnio" de Dámaso Alonso e da poesía desarraigada):

Mi corazón en carne viva,
en vergüenza avinagrado
latiendo marchas fúnebres
por el granítico pasado.

Siento vuestro dolor
estallando en mis entrañas
en espiral espinosa
de rabia y horror.

Soportasteis ruines tropelías
de los de siempre, los "brazos yertos",
pero honrasteis la tierra de Rosalía:
antes que de rodillas, muertos.

¿Dónde estabas, Dios,
con tus jabalinas eléctricas,
con tus plagas devastadoras,
con tu lava de Pompeya?

¿Dónde estabas, Helios,
cuando entonaban el "Cara al sol"?
¿por qué no vomitaste fuego
y los pusiste "cara al suelo"?

Manto zarco de poseidón,
fuiste cómplice fluido.
¿por qué no engulliste, bravío,
la isla de San Simón?

podéis acribillar a un hombre,
avellanar su estómago,
pero ni con plomo ni con hambre
manipular su espíritu.

Y pasan las décadas,
y la naturaleza inocente
poniendo parches verdes
en las abandonadas fosas.

Es la madre que, por amor,
encubre al hijo que es escoria,
pero yo lustro la memoria:
ni olvido ni perdón.

E se queres saber máis sobre a apaixonante historia desta illa e os textos literarios inspirados nela, podes ler o seguinte material que preparamos no IES de Poio antes da saída:


Comentarios

  1. Espero ver más textos de Enzo. ¡Impresionantes versos! Que vaya presentándose a cuanto concurso de poesía haya. Y no le mando suerte, porque no la necesita.

    ResponderEliminar

Publicar un comentario

Publicacións populares